Οι Zane Cerpina και Stahl Stenslie’s έχουν συλλέξει πειραματικά σχέδια τροφίμων, συμπεριλαμβανομένου ουίσκι από ούρα και αγελάδες που αξιοποιούν την ενέργεια, για το Anthropocene Cookbook τους. Οι συγγραφείς επέλεξαν 10 από τα αγαπημένα τους για τον Dezeen.
Δημοσιεύτηκε από Τύπος MITη ανθολογία των Cerpina και Stenslie αντιμετωπίζει την ιδέα ότι η εποχή του Ανθρωπόκαινου – η εποχή κατά την οποία οι άνθρωποι είχαν ουσιαστικό αντίκτυπο στο περιβάλλον της Γης – συνεπάγεται μια ριζική επαναξιολόγηση του τι τρώμε και του πώς.
The Anthropocene CookbookΤα κεφάλαια του διασχίζουν θέματα όπως εναλλακτικές προσεγγίσεις για την επισιτιστική ασφάλεια, νέα δυνητικά βρώσιμα συστατικά και τις γαστρονομικές δυνατότητες που προσφέρει το ανθρώπινο σώμα.
Το Cookbook στοχεύει να προκαλέσει δημιουργική σκέψη γύρω από μελλοντικές κρίσεις
Το βιβλίο περιλαμβάνει έργα τέχνης και σχεδιασμού που περιλαμβάνουν ιδέες όπως η τρισδιάστατη εκτύπωση τμημάτων ζώων που απειλούνται με εξαφάνιση για να επιτραπεί η διατήρηση των πολιτιστικών παραδόσεων, η γενετική μηχανική του ανθρώπινου σώματος ώστε να έχει το δικό του πληθυσμό φυκιών και η ενσωμάτωση πλαστικού στην τροφική αλυσίδα.
Η Cerpina και ο Stenslie – οι οποίοι είναι και οι δύο καλλιτέχνες, επιμελητές και ερευνητές – ξεκίνησαν το βιβλίο για να προσπαθήσουν να προκαλέσουν δημιουργική σκέψη σχετικά με τις υπαρξιακές προκλήσεις που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα.
«Ένας από τους κύριους στόχους του βιβλίου ήταν να προωθήσει τη σκέψη μέσα και για την Ανθρωποκαινία», είπε η Cerpina στο Dezeen. „Αναρωτιόμασταν ποιο είναι το καλύτερο μέσο για να σκεφτούμε το μέλλον μας; Το φαγητό μας απασχολεί όλους καθημερινά και, επομένως, είναι μια πρώτη ύλη κατάλληλη για πολιτιστικά σχόλια.“
«Αναμιγνύοντάς το μέσα από την τέχνη και το σχέδιο, παίρνουμε πολύ ισχυρά συστατικά που μας παρέχουν νέα ηθική και αισθητική – και τελικά σκέψη – κατάλληλα για αυτόν τον παροδικό και οριακό χρόνο».
Αν και η αρχική αντίδραση πολλών αναγνωστών στα έργα του βιβλίου μπορεί να είναι μια αηδία, η Cerpina και ο Stenslie προκαλούν τους ανθρώπους να αμφισβητήσουν αυτή την απάντηση.
„Η αηδία και η καχυποψία δεν είναι ασυνήθιστες όταν πρόκειται για τη νέα κουζίνα – ή για τη μυθιστορηματική σκέψη για αυτό το θέμα“, είπε ο Στένσλι. «Η επίμονη νεοφοβία μας απέναντι στα νέα τρόφιμα μπορεί να κρατήσει μακριά τις κακές αποφάσεις, αλλά μια ορισμένη δόση νεοφιλίας, αγριότητας και ανάληψης κινδύνων θα είναι χρήσιμη στο μέλλον».
Ώρα για αλλαγή προτού εξαφανιστεί το τρέχον μενού
Ενώ τα περισσότερα από τα έργα είναι προκλήσεις και όχι απλές λύσεις, οι συγγραφείς τονίζουν ότι τα ταμπού αλλάζουν και δεν θα συνεχίσουν να αλλάζουν όλα όσα προκαλούν ανησυχία τώρα.
«Τέτοια ήταν η περίπτωση του σούσι, το οποίο αρχικά γινόταν αντιληπτό με αηδία στις δυτικές χώρες, αλλά πλέον είναι ένα αποδεκτό φαγητό παγκοσμίως», είπε η Cerpina.
Είναι σημαντικό, αν και η επιλογή να τρώτε μόνο βιολογικά κρέατα, λαχανικά, φρούτα και ξηρούς καρπούς που εκτρέφονται με αναγέννηση μπορεί να είναι ήδη πολυτέλεια, στο μέλλον θα μπορούσε να είναι αδύνατη.
«Η διαθεσιμότητα των παραδοσιακών φαγητών αλλάζει γρήγορα», είπε ο Στένσλι. „Η απώλεια βιοποικιλότητας, η έλλειψη γλυκού νερού, η υποβάθμιση του εδάφους και το πιο υγρό και θυελλώδες κλίμα απειλούν ολοένα και περισσότερο την παγκόσμια επισιτιστική ασφάλεια. Το τρέχον μενού μας θα εξαφανιστεί.“
«Συμπεριλαμβανομένου του νέου και του παράξενου είναι μια καλή αρχή για εμάς όχι μόνο να επιβιώσουμε αλλά και να ευδοκιμήσουμε στην Ανθρωποκαινία», πρόσθεσε η Cerpina. „Γιατί να μην ξεκινήσετε τώρα;“
Διαβάστε παρακάτω για την επιλογή της Cerpina και του Stenslie με δέκα έργα που ξεχωρίζουν από το βιβλίο και τις διατροφικές προκλήσεις στις οποίες απαντούν.
Ghost Food (2013)
«Η πρόκληση εδώ είναι ότι πολλά είδη τρώγονται στο χείλος της εξαφάνισης. Πώς μπορούμε να γευτούμε αυτό που έχει χαθεί;
«Οι συγγραφείς του έργου GhostFood Miriam Simun και Miriam Songster συνδυάζουν συνθετικά αρώματα και βρώσιμα συστατικά φαξ για να προσομοιώσουν τη γευστική εμπειρία των τροφίμων που σύντομα ενδέχεται να μην είναι διαθέσιμα λόγω της κλιματικής αλλαγής.
«Αυτές οι προσομοιώσεις φαγητού επιτυγχάνονται χρησιμοποιώντας μια φορητή συσκευή που προσφέρει αρώματα κάτω από τη μύτη, επιτρέποντας την άμεση διέγερση της όσφρησης».
Tiger Penis Project (2018)
«Πώς να σώσουμε είδη που απειλούνται με εξαφάνιση μέσω της κατανάλωσης τους;
„Στην Κίνα, η υψηλή ζήτηση για τίγρεις και άλλα άγρια ζώα που χρησιμοποιούνται για θεραπευτικούς σκοπούς αποτελεί τεράστια απειλή για τα απειλούμενα είδη. Το Tiger Penis Project από τον Kuang-Yi Ku στοχεύει στην αναπαραγωγή του πέους της τίγρης που πιστεύεται ότι ενισχύει την αρρενωπότητα των ανδρών χρησιμοποιώντας βιοτεχνολογίες και τρισδιάστατη εκτύπωση.
«Η Ku πιστεύει ότι η δημιουργία μιας νέας ερμηνείας της παραδοσιακής κινεζικής ιατρικής θα διασφάλιζε τις πολιτιστικές παραδόσεις, διασφαλίζοντας ταυτόχρονα ότι δεν θα γίνει κακό στην άγρια ζωή».
Μάθετε περισσότερα για το Tiger Penis Project ›
Οικογενειακό Ουίσκι Gilpin (2010)
«Πόσο προσωπικά μπορούμε να πάμε στην παραγωγή τροφίμων; Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το ανθρώπινο σώμα ως πηγή για φαγώσιμα;
„Ο James Gilpin εμπνεύστηκε από το γεγονός ότι τα άτομα με διαβήτη έχουν υψηλά επίπεδα σακχάρου στα ούρα τους. Καθώς τόσο ο ίδιος όσο και τα μέλη της οικογένειας έχουν την πάθηση, ο Gilpin συνέχισε να προσπαθεί να χρησιμοποιήσει αυτόν τον σπάνια θεωρούμενο πόρο και δημιούργησε ένα μοναδικό προϊόν από αυτό. Gilpin Family Whisky — ένα single malt ουίσκι που αναπτύχθηκε με επεξεργασία ούρων που λαμβάνονται από ηλικιωμένους διαβητικούς ασθενείς.
«Το οικογενειακό ουίσκι Gilpin αμφισβητεί το ταμπού της κατανάλωσης ούρων σπάζοντας τη σύνθεσή του σε βασικές χημικές ενώσεις και βρίσκοντας μια πρακτική χρήση για αυτό».
Algaculture (2010)
«Μπορούμε μια μέρα να γίνουμε πραγματικά αυτάρκεις τρώγοι;
„Η αποξηραμένη σπιρουλίνα περιέχει έως και 70 τοις εκατό πρωτεΐνες, δηλαδή το ήμισυ περισσότερες από τη σόγια. Η σπιρουλίνα είναι επίσης πιθανό να αντέξει σε αβέβαιο μέλλον για το κλίμα, καθώς μπορεί να καλλιεργηθεί σε μάλλον άγονες περιοχές, δεν χρειάζεται καθαρό γλυκό νερό και ευχαρίστως θα αναπτυχθεί σε πολύ αλμυρό νερό αντί.
„Ο Michael Burton και η Michiko Nitta στο έργο Algaculture προτείνουν την ενίσχυση των ανθρώπων με νέα σωματικά όργανα που κατοικούνται από φύκια. Πώς μια συμβιωτική σχέση ανθρώπου-σπιρουλίνας θα άλλαζε τον τρόπο που τρέφουμε τους εαυτούς μας στο μέλλον; Αντί να αναβαθμίζουμε τις τροφές μας ή να αναπτύσσουμε συνθετικά υποκατάστατα τροφίμων. μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε άμεσα τη γενετική μηχανική για να μεταμορφώσουμε το σώμα μας».
Insects au Gratin (2011)
«Πώς να καταπίνουμε πολιτιστικά μη αποδεκτά τρόφιμα; Μπορούμε να ξεπεράσουμε το ταμπού της κατανάλωσης όλων αυτών των νέων συστατικών;
«Για πολλούς ανθρώπους, το να βάλουν ένα γεμάτο έντομο με όλη του την υφή στο στόμα τους θα ήταν μια πρόκληση. Η Susana Soares στο έργο Insects Au Gratin ανακαλύπτει εκ νέου την κουζίνα των εντόμων χρησιμοποιώντας τρισδιάστατη εκτύπωση.
„Το αποτέλεσμα είναι μια σειρά από αισθητικά βρώσιμα γλυπτά τροφίμων που δεν έχουν καμία ομοιότητα με ζωύφια. Με τη βοήθεια τεχνικών σχεδιασμού τροφίμων, νέα συστατικά, συμπεριλαμβανομένων των εντόμων, μπορούν να λάβουν εντελώς νέες μορφές, υφές και τύπους προϊόντων.“
Human Hyena (2014)
«Οι μελλοντικές κρίσεις στον εφοδιασμό τροφίμων θα μας ωθήσουν να προσθέσουμε νέες πηγές τροφίμων στη διατροφή μας. Ένας τρόπος για να το κάνουμε αυτό είναι να εξερευνήσουμε τρόπους κατανάλωσης γνωστών και υπαρχόντων πόρων που θεωρούνται μη βρώσιμες.
«Αν μπορούσαμε να καταναλώνουμε, να χωνέψουμε και ακόμη και να απολαμβάνουμε σάπιο φαγητό, συμπεριλαμβανομένου του κρέατος, ακόμη και τα πιο σοβαρά υπολείμματα μετά την οικολογική κρίση θα ικανοποιούσαν τις γεύσεις μας.
„Το έργο Human Hyena από τον Paul Gong προτείνει μια ριζική λύση σε μελλοντικές διατροφικές κρίσεις μέσω της επέκτασης των πεπτικών μας ικανοτήτων. Το έργο φαντάζεται πώς η συνθετική βιολογία θα μπορούσε να μεταμορφώσει το ανθρώπινο πεπτικό σύστημα ώστε να μοιάζει με αυτό των ύαινων. Ο Gong δημιούργησε ένα σύνολο εργαλείων για να βοηθήστε τους ανθρώπους να βελτιώσουν και να επεκτείνουν τη διατροφή τους».
Μάθετε περισσότερα για την Human Hyena ›
Mutant Mushrooms (2014)
«Μπορούν τα μη οργανικά υλικά να υποστούν επεξεργασία για τρόφιμα; Με όλη την περίσσεια πλαστικού στο περιβάλλον, μπορεί να γίνει ένα σημαντικό, ίσως ακόμη και πλεονέκτημα, μέρος της παγκόσμιας τροφικής αλυσίδας.
„Τα τελευταία χρόνια, αρκετές μελέτες έχουν αναφέρει για οργανισμούς που μπορούν να αφομοιώσουν το πλαστικό. Το Fungi Mutarium από το LIVIN Studio είναι ένα πρωτότυπο μιας συσκευής κουζίνας που αναπτύσσει εδώδιμη μυκητιακή βιομάζα σε πλαστικά απόβλητα.
„Το έργο χρησιμοποιεί μύκητες που είναι σε θέση να αποικοδομούν τοξικά απόβλητα, συμπεριλαμβανομένων των πλαστικών. Οι μύκητες αφομοιώνουν το πλαστικό που τους δίνεται και παράγουν βρώσιμη μυκητιακή βιομάζα, κυρίως μυκήλιο. Οι σχεδιαστές αποκαλούν αυτά τα αντικείμενα FU. Και είναι έτοιμα να καταναλωθούν σε μόνο μερικές εβδομάδες».
Μάθετε περισσότερα για το Fungi Mutarium ›
BUGBUG (2016)
«Πώς να οικοδομήσουμε νέες παραδόσεις και εργαλεία για να αγκαλιάσουμε όλα αυτά τα νέα φαγητά;
„Για να διαδώσει την εντομοφαγία και να δημιουργήσει νέες εμπειρίες για την κατανάλωση εντόμων, ο Ιάπωνας σχεδιαστής Wataru Kobayashi δημιούργησε ένα σετ επιτραπέζιων σκευών για πικνίκ που ονομάζεται BUGBUG. Το έργο αποτελείται από μαχαιροπίρουνα από ανοξείδωτο χάλυβα, συμπεριλαμβανομένων μοναδικών ξυλιών για τη συλλογή εντόμων και εξειδικευμένων πιάτων σερβιρίσματος.“
Cow of Tomorrow (2015)
«Τι γίνεται με την εφαρμογή ριζικών αλλαγών στην τρέχουσα βιομηχανία τροφίμων; Η απάντηση στη βιώσιμη βιομηχανική γεωργία στο μέλλον μπορεί να είναι απλώς η χρήση ζώων εκτροφής για την παραγωγή περισσότερων από το κρέας και τα γαλακτοκομικά προϊόντα.
„Στο έργο του The Cow of Tomorrow, ο καλλιτέχνης Paul Gong προτείνει την εφαρμογή μιας μικροσκοπικής τουρμπίνας στην αρτηρία της αγελάδας, που θα της επιτρέπει να χρησιμοποιεί τη ροή του αίματος για να αξιοποιήσει την ενέργεια. Ποια θα ήταν τα περιβαλλοντικά οφέλη από την αναβάθμιση της αγελάδας σε μια μονάδα παραγωγής ενέργειας; Θα μπορούσε η ενέργεια που συλλέγεται από τα ζώα εκτροφής θα χρησιμοποιηθεί για την τροφοδοσία της γεωργικής βιομηχανίας;».
Μάθετε περισσότερα για το Cow of Tomorrow ›
Sushi Singularity (2019)
«Μπορούμε να υπολογίσουμε όλα αυτά τα μελλοντικά γεύματα στην εντέλεια;
„Το ιαπωνικό στούντιο σχεδίασης Open Meals διερευνά την υπερ-εξατομίκευση στη βιομηχανία τροφίμων μέσω της ιδέας του εστιατορίου Sushi Singularity. Το Sushi Singularity θα σερβίρει εξατομικευμένο φαγητό με βάση την ατομική ταυτότητα υγείας των επισκεπτών (HID) που λαμβάνεται μέσω τεστ DNA, ούρων και εντέρου. τις ατομικές τους διατροφικές ανάγκες».
Μάθετε περισσότερα για το Sushi Singularity ›
The Anthropocene Cookbook των Zane Cerpina και Stahl Stenslie κυκλοφορεί από το MIT Press.
