Με την κλιματική αλλαγή, οι πυρκαγιές και τα κύματα καύσωνα γίνονται όλο και πιο επικίνδυνα. Σε πολλές κοινότητες, αυτές οι δίδυμες απειλές συμβαίνουν ταυτόχρονα τους καλοκαιρινούς μήνες, θέτοντας την υγεία του κοινού σε ακόμη μεγαλύτερο κίνδυνο. Και περισσότερα παιδιά, που είναι ένας από τους πιο ευάλωτους πληθυσμούς, πλήττονται και πρέπει να μείνουν σπίτι από το σχολείο.
Κατά τη διάρκεια αυτών των κλιματικών γεγονότων, «μπορούμε να ανοίξουμε τα σχολικά κτίρια ως καταφύγια και ασφαλείς κοινοτικούς χώρους;» ρώτησε η Abby Hall, ανώτερη σύμβουλος για τοπικό και περιφερειακό σχεδιασμό στην Υπηρεσία Προστασίας Περιβάλλοντος των ΗΠΑ (EPA), κατά τη διάρκεια του Συνέδριο Living Future στην Ουάσιγκτον, DC
Η Hall, πολίτης του έθνους Cherokee, εργάζεται στο Γραφείο Πολιτικής της EPA, όπου εστιάζει στον τοπικό και περιφερειακό σχεδιασμό και ηγείται έργων που περιλαμβάνουν αστικό σχεδιασμό, αρχιτεκτονική τοπίου και βιώσιμη αρχιτεκτονική. Επίσης, ηγείται μιας συνεργασίας με την Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Διαχείρισης Έκτακτης Ανάγκης (FEMA) για την υποστήριξη «καλύτερου σχεδιασμού αποκατάστασης καταστροφών και κλιματικής προσαρμογής».
Ως μέρος αυτής της συνεργασίας με τη FEMA, η Hall και οι συνεργάτες της αναπτύσσουν σχέδια μετριασμού των κινδύνων σε ολόκληρη την κομητεία και πιλοτικά προγράμματα που αυξάνουν την ανθεκτικότητα στην ακραία ζέστη και τις πυρκαγιές στο Όρεγκον και την Αριζόνα.
«Όταν σκεφτόμαστε κέντρα ψύξης, μπορεί να σκεφτόμαστε εμπορικά κέντρα, κινηματογράφους, θρησκευτικές εγκαταστάσεις, κοινοτικά κέντρα, πάρκα, κέντρα αναψυχής, σχολεία και βιβλιοθήκες», είπε ο Χολ. Πολλά από αυτά τα μέρη μπορούν επίσης να χρησιμεύσουν ως κέντρα καθαρού αέρα. «Αυτά τα μέρη μπορεί να είναι ανάπαυλα, κόμβοι ανθεκτικότητας».
Για αυτήν την προσπάθεια, η EPA εστιάζει στα σχολεία ιδιαίτερα, και πώς να βελτιώσει τις υποδομές τους, ώστε να μπορούν να λειτουργήσουν τόσο ως κέντρα ψύξης όσο και ως κέντρα καθαρού αέρα. Η EPA εξετάζει τα σχολεία επειδή τα παιδιά είναι από τις ομάδες που επηρεάζονται περισσότερο από τη ζέστη και τον καπνό. Και αν χρειάζεται να μείνουν σπίτι από το σχολείο, ένας γονέας πρέπει επίσης να μείνει σπίτι, προκαλώντας κυματισμούς στις κοινότητες.
Εταιρεία αρχιτεκτονικής τοπίου Spackman Mossop Michaels διαβουλεύεται με την ΕΠΑ για την πολυετή προσπάθεια. «Βοηθάμε να εστιάσουμε την προσοχή στις προτεραιότητες όταν μιλάμε για τρωτά σημεία. Υπάρχουν πολλές ανάγκες, αλλά όχι αρκετοί πόροι», δήλωσε η Emily Bullock, ASLA, διευθύντρια της εταιρείας.
Η ομάδα σχεδιασμού, η οποία περιλαμβάνει επίσης Ηθοποιόςμια εταιρεία μηχανικών που είναι θυγατρική της Tetra Techσυνεργάζεται με πιλοτικές κοινότητες στις κομητείες Kittitas και Multnomah στο Όρεγκον και στην κομητεία Pima στην Αριζόνα, που περιλαμβάνει εδάφη φυλών.
Η ομάδα έχει πραγματοποιήσει συναντήσεις ενδιαφερομένων, διεξήγαγε αξιολογήσεις πληθυσμού και κινδύνου και ανέπτυξε σχέδια δράσης που λειτουργούν ως «βιβλίοι».
Αυτό που θα προκύψει επίσης από τη διαδικασία με τις πιλοτικές κοινότητες είναι ένα «σκόπιμα απλό εργαλείο που μπορεί να χρησιμοποιήσει κάθε κοινότητα για να εντοπίσει απειλές και ευάλωτους πληθυσμούς, να καθορίσει το επίπεδο πρόσβασης σε κέντρα ψύξης και καθαρού αέρα και να προσδιορίσει τη σκοπιμότητα και το κόστος της ενημέρωσης των σχολικών εγκαταστάσεων». είπε ο Μπούλοκ.
Σε κάθε κοινότητα, τόσο η υπερβολική ζέστη όσο και ο καπνός από τις πυρκαγιές ήταν κορυφαία ζητήματα, αλλά το ένα είχε ελαφρώς μεγαλύτερη προτεραιότητα από το άλλο.
Στην κομητεία Multnomah, η οποία περιλαμβάνει το Πόρτλαντ, η ομάδα εξέτασε αρχικά: Πού είναι οι μεγάλες επιπτώσεις; Πού είναι οι πιο ευάλωτοι;
Η ηλικία είναι ένας σημαντικός παράγοντας για τον προσδιορισμό της ευαλωτότητας. Τόσο τα παιδιά όσο και οι μεγαλύτεροι ενήλικες διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο. Η ομάδα αναζήτησε επίσης κοινότητες με υψηλά ποσοστά κρουσμάτων άσθματος, άτομα που εργάζονται έξω και εκείνες με εισόδημα κάτω των 50.000 $ ετησίως.
Το επόμενο επίπεδο ανάλυσης σήμαινε τότε να απαντήσει στις ερωτήσεις: «Πώς μπορούμε να εξυπηρετήσουμε τον περισσότερο αριθμό ανθρώπων; Πού μπορούμε να έχουμε το μεγαλύτερο τζάμπα;» είπε ο Μπούλοκ.
Η ομάδα εξέτασε τα τετράγωνα απογραφής και την πρόσβαση διέλευσης για να βρει τα σχολεία στις πιο ζεστές τοποθεσίες, κοντά στον μεγαλύτερο αριθμό ευάλωτων ατόμων και όπου υπήρχε η μεγαλύτερη πυκνότητα πληθυσμού.
Στη συνέχεια, ένα πρόσθετο επίπεδο ανάλυσης εξέτασε: «Ποια σχολεία θα ήταν πιο εύκολο να αναβαθμιστούν; Ποια έχουν τη δυνατότητα να συγκεντρώσουν μεγάλο αριθμό ατόμων, πέρα από φοιτητές;».
Σε όλες τις δυτικές πολιτείες, υπήρξαν όλο και πιο «ζεστά και ξηρά καλοκαίρια». Αυτός ο καιρός δημιουργεί συνθήκες για τα «χειρότερα σενάρια — μια σούπερ καυτή μέρα με καπνό από την πυρκαγιά», είπε ο Bullock.
«Και ενώ η ζέστη και ο καπνός απαιτούν διαφορετικές λύσεις, τα παιδιά είναι οι κοινοί παράγοντες», είπε ο Χολ.
Τα παιδιά αντιμετωπίζουν μεγαλύτερους κινδύνους από τη ζέστη γιατί «το σώμα τους είναι μικρότερο, επομένως είναι πιο δύσκολο για αυτά να κρυώσουν. Ξεχνούν να πιουν νερό. Είναι λιγότερο ικανοί να προσαρμοστούν στην ακραία ζέστη λόγω φυσιολογικών διαφορών», εξήγησε ο Hall.
Και ο καπνός είναι επίσης μεγαλύτερος κίνδυνος για αυτούς γιατί «τα παιδιά συνεχίζουν να αναπτύσσουν τους πνεύμονές τους και να έχουν στενότερους αεραγωγούς. Παίρνουν διπλάσιες αναπνοές από τους ενήλικες. Βρίσκονται χαμηλότερα στο έδαφος όπου βρίσκονται τα σωματίδια. Και έχουν πιο διαπερατό δέρμα».
Οι κίνδυνοι που αντιμετωπίζουν τα παιδιά, οι μεγαλύτεροι ενήλικες και οι εργαζόμενοι σε εξωτερικούς χώρους επιδεινώνονται από τις συστημικές ανισότητες. Οι γειτονιές με κόκκινη γραμμή είναι πιο ζεστές λόγω της ιστορικής έλλειψης επενδύσεων σε δέντρα και χώρους πρασίνου σε αυτές τις κοινότητες. Και αυτές οι κοινότητες έχουν επίσης συχνά χαμηλότερα επίπεδα κλιματισμού στα σπίτια.
Και σε κοινότητες που αποτελούνται από διαφορετικούς πολιτισμούς, «μπορεί να υπάρχουν διαφορετικοί τρόποι για να δροσίσετε τα σώματα, με βάση την ηλικία, την εθνικότητα ή το αν κάποιος εργάζεται έξω». Επομένως, οι ιστορικές ανισότητες και η διαφορετικότητα πρέπει επίσης να ληφθούν υπόψη.
Είτε οι κοινότητες αντιμετωπίζουν ζέστη είτε καπνό, υπάρχουν κίνδυνοι για την υγεία για ολόκληρο τον πληθυσμό. Η υπερβολική ζέστη μπορεί να οδηγήσει σε θερμοπληξία και καρδιαγγειακές, αναπνευστικές και νεφρικές διαταραχές. Ο καπνός μπορεί να δημιουργήσει οφθαλμικά, αναπνευστικά και καρδιαγγειακά προβλήματα και να επιδεινώσει ασθένειες. Και το άσθμα επιδεινώνεται από τον καπνό.
Για τα παιδιά στο σχολείο, η ζέστη και ο καπνός έχουν επίσης σημαντικές επιπτώσεις στη μαθησιακή ικανότητα. Μελέτες δείχνουν ότι οι βαθμολογίες των τεστ μειώνονται σε θερμότερες τάξεις ή όταν υπάρχουν πυρκαγιές. Και το άσθμα είναι η κύρια αιτία απουσιών από τα σχολεία. «Η μείωση αυτών των επιπτώσεων είναι πραγματικά μέρος της επιχειρηματικής υπόθεσης για τα σχολεία. Οι βαθμολογίες των τεστ είναι ο τρόπος με τον οποίο μετρούν την επιτυχία», είπε ο Χολ.
Στη συνέχεια, η συζήτηση επικεντρώθηκε στο πώς τα πιλοτικά προγράμματα μπορούν να βοηθήσουν στη δημιουργία εθνικών κατευθυντήριων γραμμών για τη ζέστη και τον καπνό για τα σχολεία. «Πότε πρέπει να ακυρωθούν τα αθλήματα; Πότε πρέπει να κλείσουν τα σχολεία; Πρέπει να κάνουμε περισσότερη δουλειά εκεί», είπε ο Χολ.
Τα πιλοτικά προγράμματα θα προσφέρουν επίσης βέλτιστες πρακτικές για τον τρόπο αναβάθμισης των συστημάτων HVAC και την καλύτερη προετοιμασία των σχολείων, των δασκάλων και της κοινότητας.
Σε πολλές κοινότητες του Βορειοδυτικού Ειρηνικού, ο κλιματισμός είναι σπάνιος επειδή δεν έχει χρειαστεί. Αλλά με την κλιματική αλλαγή, υπάρχει τώρα ανάγκη να αντιμετωπιστούν οι ολοένα και πιο συνηθισμένες καλοκαιρινές θερμοκρασίες άνω των 90 βαθμών. «Τα περισσότερα σχολεία του Πόρτλαντ του Όρεγκον δεν έχουν κλιματισμό», είπε ο Μπούλοκ. «Πού θα βρουν τους πόρους για αναβάθμιση;»
Η ανάλυση που δημιουργήθηκε από την EPA, τη Spackman Mossop Michaels και την Glumac εξετάζει επίσης «πέρα από το HVAC» τις στέγες, τους δρόμους της πανεπιστημιούπολης, τα στέγαστρα δέντρων και τα συστήματα μεταφοράς ως λύσεις.
«Το μήνυμά μας είναι ότι τα σχολεία είναι ένα ασφαλές μέρος. Κρατήστε τα παιδιά σας στο σχολείο», είπε ο Χολ.
