Καθώς οι διαδηλωτές για τα δικαιώματα των γυναικών στο Ιράν αντιμετωπίζουν βίαιες καταστολές και διακοπές στο διαδίκτυο, μοιραζόμαστε έργα τέχνης από δέκα εικονογράφους και γραφίστες από όλο τον κόσμο που τραβούν την προσοχή στον σκοπό τους.
Διαδηλώσεις ξέσπασαν στο Ιράν στις 17 Σεπτεμβρίου μετά την Ο θάνατος της 22χρονης Mahsa Aminiμια Κουρδοϊρανή που πέθανε υπό αμφισβητούμενες συνθήκες ενώ κρατούνταν από την «αστυνομία ηθικής» της χώρας επειδή δεν φορούσε σωστά το χιτζάμπ της.
Τις τελευταίες δύο εβδομάδες, ο κόσμος βγήκε στους δρόμους σε περισσότερες από 50 πόλεις σε ολόκληρη τη χώρα για να απαιτήσει δικαιοσύνη για τον Amini και να ζητήσει ευρύτερες πολιτικές μεταρρυθμίσεις. πολλές γυναίκες κινδυνεύουν να συλληφθούν κουνώντας δημόσια ή καίγοντας τα πέπλα τους και κόβοντας τα μαλλιά τους.
Καθώς η κυβέρνηση προσπαθεί να καταστείλει τις διαδηλώσεις, οι εκτιμήσεις υποδηλώνουν ότι περισσότεροι από 130 άνθρωποι έχουν σκοτωθεί και εκατοντάδες ακόμη τραυματίες, ενώ μεγάλης κλίμακας διακοπή λειτουργίας του διαδικτύου περιορίζουν την ικανότητα των Ιρανών να οργανώνονται και να επικοινωνούν με τον έξω κόσμο.
Με την ελπίδα να ρίξουν τα φώτα της δημοσιότητας στην κατάσταση στο Ιράν, ενώ οι Ιρανοί δεν μπορούν απαραίτητα να το κάνουν μόνοι τους, μια σειρά από εικονογράφους και σχεδιαστές δημιούργησαν γραφικά για να διαδώσουν το μήνυμα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
«Το Διαδίκτυό τους είναι κλειστό και χρειάζονται να είμαστε οι φωνές τους», Ισπανο-Βρετανός εικονογράφος Η Paloma O’Toole έγραψε στο Instagram. «Αγωνίζονται για την αξιοπρέπειά τους».
Εδώ είναι δέκα καλλιτέχνες που χρησιμοποιούν τη δουλειά τους για να υποστηρίξουν τους διαδηλωτές στο Ιράν:
Σε ένα riff στις κλασικές αφίσες στρατολόγησης που χρησιμοποίησε ο αμερικανικός στρατός κατά τη διάρκεια του Β‘ Παγκοσμίου Πολέμου, ο σχεδιαστής Ahmad Rafiei Vardanjani με έδρα την Κρακοβία δημιούργησε μια σειρά από εικονογραφήσεις καλώντας τους θεατές να σταθούν δίπλα στις γυναίκες του Ιράν.
Ενώ ορισμένοι μιμούνται την τέχνη της προπαγάνδας, άλλοι μοιάζουν με κόμικς που δείχνουν γυναίκες να αντεπιτίθενται εναντίον της ένοπλης αστυνομίας, να κυματίζουν αιματοβαμμένες σημαίες και να βρίζουν τον ανώτατο ηγέτη της χώρας Ο Αγιατολάχ Σαγίντ Αλί Χαμενεΐ.
Αυτή η εικόνα, με τίτλο Cut It Out, δείχνει μια γυναίκα που ετοιμάζεται να κουρευτεί από έναν άντρα, ο οποίος είναι κολλημένος στα μαλλιά της και φοράει τη χαρακτηριστική πράσινη στολή του Ιράν. Περιπολικό Καθοδήγησης – η λεγόμενη αστυνομία ηθικής που επιβάλλει τους νόμους που απαιτούν από τις γυναίκες να φορούν μαντίλες και φαρδιά ρούχα δημόσια.
Αφήστε τις γυναίκες να φορέσουν ό,τι θέλουν είναι το βασικό μήνυμα πίσω από αυτό το γραφικό της Ιαπωνοαμερικανίδας εικονογράφου Leni Kauffman.
Με αυτή τη φράση, ο καλλιτέχνης στοχεύει να καταδικάσει τα συστήματα που αρνούνται τα δικαιώματα των γυναικών και ρυθμίζουν το σώμα τους, ενώ μεταδίδει ότι οι ίδιες οι μαντίλες δεν είναι εγγενώς κατασταλτικές.
Ο αρχιτεκτονικός σχεδιαστής Tim Fu με έδρα το Λονδίνο χρησιμοποίησε τη γεννήτρια κειμένου σε εικόνα Μεσοταξίδι για να οραματιστούμε αυτό το γλυπτό μνημείο για την πλατεία Azadi, μια κεντρική πλατεία στην ιρανική πρωτεύουσα της Τεχεράνης που ήταν ένας από τους βασικούς χώρους του 1979 Ισλαμική Επανάσταση και το διαδηλώσεις μετά τις προεδρικές εκλογές του 2009 στο Ιράν.
Fu, ο οποίος είναι μέλος της ερευνητικής ομάδας υπολογιστικού σχεδιασμού των Zaha Hadid Architects ΚΩΔΙΚΑΣλέει ότι το σχέδιο ήταν «εμπνευσμένο από τη θηλυκότητα και τη γενναιότητα», υποδηλώνοντας μια απρόσωπη γυναίκα με τα μαλλιά της ακάλυπτα και να φυσάει στον αέρα.
Πάνω από αυτήν την εικόνα μιας διαδηλώτριας που κουνάει τη μαντίλα της είναι γραμμένες οι περσικές λέξεις „γυναίκες, ζωή, ελευθερία», το οποίο έχει γίνει βασικό σύνθημα και κραυγή συγκέντρωσης για τους Ιρανούς και τους συμμάχους τους.
«Αυτή η διαμαρτυρία δεν είναι ενάντια στο χιτζάμπ ή το Ισλάμ, αλλά ενάντια στην κατασταλτική και άδικη μεταχείριση των γυναικών από την ιρανική κυβέρνηση», έγραψε στη λεζάντα της η εικονογράφος Paloma O’Toole.
Αυτή η παιδική, βήμα-βήμα εικονογράφηση από την Cécile Dormeau, με έδρα το Παρίσι, απηχεί τις δυνατές φωτογραφίες και βίντεο των Ιρανών γυναικών που κόβουν τα μαλλιά τους ως πράξη δημόσιας διαμαρτυρίας. κοινοποιήθηκε ευρέως στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Ο Ιταλός εικονογράφος Francesco Bongiorni έδειξε την υποστήριξή του στο κίνημα μοιράζοντας ξανά ένα έργο τέχνης που αρχικά δημιουργήθηκε για άρθρο του περιοδικού New Yorkerκαλύπτοντας τις βίαια κατασταλμένες διαδηλώσεις υπέρ της δημοκρατίας του Ιράν το 2009.
Δίπλα στην εικόνα μοιράστηκε την περίφημη ρήση: «όσοι δεν θυμούνται το παρελθόν είναι καταδικασμένοι να το επαναλάβουν».
Θυμίζοντας τις αφίσες του Black Lives Matter που απαιτούσαν δικαιοσύνη για τον Τζορτζ Φλόιντ, αυτό το γραφικό της Manuela Fiori με έδρα το Λονδίνο δείχνει το πρόσωπο της Mahsa Amini –της γαλβανιστικής φιγούρας πίσω από τις διαμαρτυρίες– με δύο μόνο γραφικά χρώματα.
Αυτή η σχολιασμένη εικόνα δείχνει μια γυναίκα που φοράει διαφορετικά στυλ μαντίλας κατά τη διάρκεια των δεκαετιών, με λεζάντα με το hashtag: όχι στα υποχρεωτικά χιτζάμπ.
Το γραφικό προέρχεται από την καλλιτέχνιδα Rahele Mahouti με έδρα την Τεχεράνη, η οποία κατάφερε να παρακάμψει τις διακοπές στο διαδίκτυο στο Ιράν για να μοιραστεί μια σειρά από εικονογραφήσεις στο Instagram, οι οποίες έχουν επίσης μετατραπεί σε αληθινά πλακάτ διαμαρτυρίας.
Σε ένα θεατρικό έργο για το ιδίωμα του να βγάλεις κάποιον από τα μαλλιά σου, αυτό το έργο τέχνης από τον Τούρκο σκιτσογράφο Oğuz Demir δείχνει μια γυναίκα να χτενίζεται τα μαλλιά της για να αφαιρέσει τις μικρές ανδρικές φιγούρες που είναι μπλεγμένες σε αυτά σαν έντομα.
«Δεν μπορείς να αναγκάσεις τους ανθρώπους στον παράδεισό σου», γράφει η λεζάντα του.
