«Η Βοστώνη πρέπει να ενισχύσει τις στρατηγικές προσαρμογής της στη θερμότητα, γιατί πριν από δύο καλοκαίρια, η πόλη είχε 40 ημέρες με θερμοκρασίες πάνω από 90 βαθμούς. Αυτό ήταν ένα σημαντικό πρόβλημα γιατί κανείς στην πόλη δεν έχει κλιματισμό», δήλωσε η αρχιτέκτονας τοπίου Diana Fernandez-Bibeau, ASLA, αναπληρώτρια επικεφαλής του αστικού σχεδιασμού στο Οργανισμός Σχεδιασμού και Ανάπτυξης της Βοστώνηςκατά τη διάρκεια της Συνέδριο Living Future στην Ουάσιγκτον, DC
Ο Fernandez-Bibeau και ο Tamar Warburg, διευθυντής βιωσιμότητας στη Sasaki, περιέγραψαν την καινοτομία της Βοστώνης νέο σχέδιο για την αντιμετώπιση της υπερβολικής ζέστηςπου αποτελεί μέρος του Climate Ready Βοστώνη προσπάθεια. Το σχέδιο προωθεί στρατηγικές που κυμαίνονται από πάρκα μέχρι δέντρα στους δρόμους, πράσινες στέγες έως κέντρα ψύξης βιβλιοθηκών και προσφέρει «πολλαπλά επίπεδα πλεονεκτημάτων».
«Η πόλη επικεντρώνει τους ανθρώπους στη διαδικασία ανθεκτικότητας. Έχουμε ολοκληρώσει [sea level rise and flooding] σχεδιασμό για όλες τις ακτές της πόλης. Και τώρα με το σχέδιο θερμότητας, είμαστε μπροστά από την μπάλα», είπε ο Fernandez-Bibeau.
Η ζέστη αποτελεί προτεραιότητα για την πόλη, επειδή είναι «η νούμερο ένα αιτία θανάτων λόγω καιρικών συνθηκών», είπε. «Τα παιδιά και οι ηλικιωμένοι βρίσκονται σε κίνδυνο, μαζί με εκείνους με προϋπάρχουσες παθήσεις όπως το άσθμα και ο διαβήτης. Οι εργάτες οικοδομών, οι αθλητές, τα αδέσποτα και όσοι δεν διαθέτουν κλιματισμό βρίσκονται επίσης σε υψηλό κίνδυνο».
Μέσω του σχεδίου των 350 σελίδων συν, η πόλη υποστηρίζει ότι η θερμότητα εξαρτάται από το πώς την βιώνει κάποιος και όχι από την πραγματική θερμοκρασία. «Η ηλικία έχει σημασία, όπως και η προσαρμοστική ικανότητα κάποιου, η οποία σχετίζεται με το επίπεδο πρόσβασης στην ψύξη. Σε οικιστικά περιβάλλοντα χωρίς δέντρα, πάρκα ή επιθέματα εκτόξευσης, η αντιληπτή θερμότητα μπορεί να έχει μεγαλύτερη ένταση».
Η Fernandez Bibeau τόνισε ότι τα δεδομένα που χρησιμοποιούνται στο σχέδιο της Βοστώνης «έχουν τις ρίζες τους στην αντιληπτή θερμότητα», την οποία αποκάλεσε «επαναστατική». Η πόλη αποφάσισε να μην χρησιμοποιήσει ομοσπονδιακά δεδομένα, δημιουργώντας νέα σύνολα δεδομένων για το κλίμα και μοντελοποίηση που υποστηρίζουν ότι δείχνουν μια πιο αληθινή εικόνα για το πώς είναι η ζέστη στο έδαφος σε διαφορετικές συνθήκες.
Η πόλη συγκέντρωσε μια διεπιστημονική ομάδα, της οποίας ηγούνταν Σασάκιεταιρεία τοπίου και σχεδιασμού, και περιλαμβάνει Όλοι οι Άσσοιμια συμβουλευτική για την ποικιλομορφία, τη δικαιοσύνη και την ένταξη· κλίμα, το οποίο παρείχε δεδομένα θερμότητας, μοντελοποίηση και οπτικοποιήσεις. και WSPτο οποίο εξέτασε τον τρόπο χρηματοδότησης λύσεων θερμότητας.
Η ισότητα ήταν μια σημαντική εστίαση για την ομάδα. Η Βοστώνη έχει ένα σκοτεινό φυλετικό παρελθόν και «πολλές περιοχές της πόλης ήταν κόκκινες και υπόκεινται σε αποεπένδυση από την κυβέρνηση της πόλης της Βοστώνης», δήλωσε ο Tamar Warburg, συνεργάτης διευθυντής και διευθυντής βιωσιμότητας στη Sasaki. Όταν η ομάδα Sasaki εντόπισε τις πιο καυτές περιοχές των πόλεων, διαπίστωσε ότι ήταν σχεδόν τέλεια σε σειρά με τις κοινότητες που είχαν γραφεί με κόκκινο χρώμα.
Η πόλη επικεντρώθηκε σε αυτές τις περιοχές που είχαν προηγουμένως κόκκινες γραμμές, αυτό που αποκαλούν «κοινότητες περιβαλλοντικής δικαιοσύνης» – Chinatown, Dorchester, East Boston, Mattapan και Roxbury.
Σύμφωνα με τον Fernandez-Bibeau, αυτές δεν είναι αυτές που έχουν περιγραφεί ως ευάλωτες κοινότητες. «Υπάρχουν ευάλωτες συνθήκες και υποδομές, όχι ευάλωτες κοινότητες. Αυτές οι κοινότητες είναι πραγματικά απίστευτα ανθεκτικές, αλλά το περιβάλλον τους δεν τις εξυπηρετεί».
Στις πέντε γειτονιές, οι θερμοκρασίες μπορεί να είναι έως και 7,5 βαθμούς υψηλότερες, που σημαίνει τη διαφορά μεταξύ 83 και 90 βαθμών. Και οι κοινότητες είναι ακόμα πιο ζεστές τη νύχτα. «Έχουν 70 τοις εκατό λιγότερα πάρκα και ανοιχτό χώρο και 30 τοις εκατό λιγότερα δέντρα στους δρόμους από κοινότητες που δεν είχαν κόκκινη γραμμή», είπε ο Warburg.
Η Chinatown βρέθηκε να είναι η πιο καυτή γειτονιά της Βοστώνης. «Το 89 τοις εκατό είναι αδιαπέραστο και υπάρχει λίγο πράσινο ή σκιά». Η κοινότητα είναι μια θερμική νησίδα, η οποία προκαλείται από πλακόστρωτα τοπία και τις θερμικές μάζες των κτιρίων. «Αυτά τα κτίρια εκπέμπουν θερμότητα τη νύχτα, μειώνοντας την ικανότητα της κοινότητας να κρυώσει».
Για να ξεκινήσουν οι εργασίες στις γειτονιές, η πόλη και η ομάδα σχεδιασμού δημιούργησαν συμβουλευτικά συμβούλια, φιλοξένησαν ανοιχτά σπίτια, έστειλαν έρευνες και φιλοξένησαν σαρρέ για νέους.
Ο Sasaki ζήτησε επίσης από τους Βοστώνους να σημειώσουν σε έναν χάρτη πού ένιωσαν ζεστό και πού πηγαίνουν για να δροσιστούν. «Στα σχόλια, προέκυψαν επαναλαμβανόμενα θέματα – η έλλειψη σκιάς και δέντρων, οι επιπτώσεις της ρύπανσης και ζητήματα οικονομικής τιμής», εξήγησε ο Warburg. Και τα σχόλια περιέγραψαν επίσης πού πηγαίνουν οι Βοστώνοι για ανακούφιση.
Οι κάτοικοι της πόλης θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν έναν ιστότοπο για να δημιουργήσουν το δικό τους κόμικ με τρία πάνελ, επιλέγοντας χρώματα για να υποδείξουν πόσο άβολα νιώθουν. “Ήταν ποιοτικά χρήσιμο.”
Και με καθεμία από τις πέντε γειτονιές, η ομάδα σχεδίασε επίσης πιθανές λύσεις πάνω από μια τομή, δείχνοντας πώς θα μπορούσαν να υφανθούν δέντρα, πάρκα, κατασκευές σκιάς και πράσινες στέγες.
Οι Sasaki και Klimaat δοκίμασαν τα οφέλη ψύξης μιας σειράς στρατηγικών, συμπεριλαμβανομένης της μετατροπής των δρόμων σε πάρκα, της φύτευσης δέντρων στους δρόμους και των δέντρων και της προσθήκης δομών σκιάς. Εξέτασαν επίσης τα διαφορετικά οφέλη ψύξης των πράσινων στεγών. δροσερές στέγες, οι οποίες είναι βαμμένες λευκές. και σκιασμένες πράσινες στέγες.
Η ομάδα εξέτασε επίσης πώς να κάνει τα συστήματα μεταφοράς πιο ανθεκτικά στη θερμότητα. Μέσα από πάρκα τσέπης και δροσερούς δρόμους, το περπάτημα στο λεωφορείο ή το μετρό θα γίνει μια πιο δροσερή εμπειρία. Το ίδιο θα κάνουν και οι «δροσερές στάσεις λεωφορείων» με σκιάστρους. Όλες αυτές οι στρατηγικές μαζί αποτελούν μια εργαλειοθήκη υλοποίησης.
Το σχέδιο διερευνά πώς να αυξηθεί επίσης η δίκαιη πρόσβαση στην ψύξη. Στο παρελθόν, η πόλη είχε ανοίξει κέντρα ψύξης, αλλά ζητούσε και προσωπικά στοιχεία, όπως όνομα, αριθμό τηλεφώνου και πληροφορίες ασφάλισης υγείας.
Ο Warburg είπε ότι το ακούσιο αποτέλεσμα ήταν να διώξει πολλούς υποψήφιους επισκέπτες. «Ζητούσε πάρα πολλές πληροφορίες», ιδιαίτερα για τους αδέσποτους. μετανάστες, οι οποίοι μπορεί να μην έχουν έγγραφα· και άλλοι που ασχολούνται με την ιδιωτικότητά τους. Ο Warburg έμαθε ότι πολλοί «αντ‘ αυτού πήγαιναν σε δημόσιες βιβλιοθήκες, οι οποίες έχουν νερό, μπάνια, wi-fi και ένα μέρος για να καθίσουν».
Ως αποτέλεσμα της έρευνας, η πόλη θα «απομακρυνθεί από το να ζητά ταυτότητες» στα κέντρα ψύξης στο μέλλον, είπε ο Fernandez-Bibeau.
Η κυβέρνηση της πόλης και η Sasaki δημιούργησαν επίσης πιλοτικά τη δημιουργία νέων υπαίθριων χώρων ψύξης σε μερικές δημόσιες βιβλιοθήκες, οι οποίες παρείχαν δωρεάν Wi-Fi, σκιά και μίστερ. «Στη δημόσια βιβλιοθήκη της Ανατολικής Βοστώνης, το σχέδιο ήταν να διατηρηθεί το προσωρινό αναδυόμενο παράθυρο ψύξης εξωτερικού χώρου για μερικές εβδομάδες. κατέληξε να μείνει για τέσσερις μήνες», είπε ο Warburg. (δείτε την εικόνα στην κορυφή).
Για να αυξηθεί η ανθεκτικότητα, το σχέδιο απαιτεί τη λειτουργική διαχείριση της θερμότητας, συμπεριλαμβανομένων των ειδοποιήσεων κινδύνου θερμότητας μέσω του συστήματος 311 της πόλης. Άλλες προτεραιότητες περιλαμβάνουν: κινητοποίηση των εργαζομένων της δημοτικής αρχής με πηγές καύσωνα. και στόχευση προγραμμάτων βοήθειας κοινής ωφέλειας και μακροπρόθεσμων οικιακών ενεργειακών αναβαθμίσεων προς μέλη της κοινότητας που βρίσκονται σε κίνδυνο.
Η οικοδόμηση της ικανότητας της κοινότητας για τη διαχείριση λύσεων θερμότητας είναι επίσης ένας τομέας εστίασης. «Οι πρωταθλητές της γειτονιάς μπορούν να διασφαλίσουν ότι οι μεγαλύτεροι κάτοικοι χρησιμοποιούν βεντάλιες και σχεδιάζουν τις αποχρώσεις τους», είπε ο Warburg.
«Η ανθεκτικότητα στη θερμότητα είναι πολυεπίπεδη. Απαιτούνται όλες οι λύσεις για την κινητοποίηση των κοινοτήτων», δήλωσε ο Fernandez-Bibeau.
Τώρα το δύσκολο κομμάτι. Θα πρέπει να αντιμετωπιστούν οι προκλήσεις εφαρμογής, όπως η εξασφάλιση των κεφαλαιουχικών προϋπολογισμών για την ανάπτυξη νέων λύσεων ψύξης που βασίζονται στη φύση και οι προϋπολογισμοί συντήρησης για την υποστήριξη αυτού του έργου.
Και ορισμένες υποεξυπηρετούμενες κοινότητες ανησυχούν ήδη ότι η προσθήκη δέντρων θα έχει ευγενικό αντίκτυπο. «Τι θα συμβεί αν προσθέτοντας δέντρα κάνουμε λιγότερο προσιτό να ζούμε εδώ;» Ο Warburg ανησύχησε.
Θα πρέπει επίσης να αντιμετωπιστούν θέματα συντήρησης δέντρων. Πόλεις όπως η Φιλαδέλφεια και η Βοστώνη έχουν φυτέψει χιλιάδες δέντρα αλλά είδαν πολλά από αυτά να πεθαίνουν επειδή οι γείτονες δεν είχαν τον χρόνο ή τους πόρους να τα φροντίσουν. «Κατά τη διάρκεια της ξηρασίας και των κυμάτων καύσωνα, τα δέντρα χρειάζονται επιπλέον φροντίδα. Χωρίς αυτό, επηρεάζει την ικανότητά τους να ευδοκιμούν», είπε ο Fernandez-Bibeau. Η πόλη έχει τώρα τέσσερις δενδροκόμους στο προσωπικό που μπορούν να βοηθήσουν στην παρακολούθηση του θόλου.
Και για να διασφαλιστεί ότι η μελλοντική ανάπτυξη δεν θα προκαλέσει περισσότερη θέρμανση, τα έργα δεν πρέπει μόνο να περιλαμβάνουν μοντελοποίηση ενέργειας και άνθρακα, αλλά και μοντελοποίηση θερμικής άνεσης ως αυτονόητο. «Ο αντίκτυπος οποιασδήποτε εξέλιξης θα πρέπει να γίνει κατανοητός σε σχέση με τις υπάρχουσες συνθήκες θερμότητας».
Θα χρειαστεί ακόμη περισσότερος σχεδιασμός. «Η προσαρμογή στη θερμότητα θα απαιτήσει επίσης μελέτες που θα περιλαμβάνουν το σχέδιο αστικού δάσους της πόλης, σχέδια ανοιχτού χώρου και αναψυχής».
«Η Βοστώνη αντιμετωπίζει κάποιες ακραίες προκλήσεις. Οι ανισότητες και το κλίμα είναι αλληλένδετα», είπε ο Fernandez-Bibeau. Και μέχρι σήμερα, η πόλη έχει «εμποδιστεί από παλιά συστήματα και δομές, που δεν επιτρέπουν στις κοινότητες να αναπτυχθούν με δίκαιο τρόπο».
Η δήμαρχος της Βοστώνης Michelle Wu ζήτησε επίσημα το πόλη να καταργήσει την υπηρεσία σχεδιασμού και ανάπτυξης και δημιουργία νέου τμήματος σχεδιασμού και σχεδιασμού. Αλλά η οικοδόμηση ικανότητας για την εφαρμογή των αλλαγών που απαιτούνται θα πάρει χρόνο.
Ενώ οι λύσεις θερμότητας θα κυκλοφορήσουν τα επόμενα χρόνια, ο Fernandez-Bibeau προέτρεψε τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής και τους αρχιτέκτονες τοπίου να χρησιμοποιήσουν τα προβλεπόμενα καιρικά δεδομένα για το 2050 και ακόμη και το 2070 και «σχεδιασμό για το μέλλον».
