Έχω φτιάξει και έφαγα πολλά μπράουνις μέσα στη μέρα μου.
Έχω δοκιμάσει αμέτρητες συνταγές και οι περισσότερες από αυτές ήταν πολύ καλές, αλλά καμία δεν μου έκανε αρκετή εντύπωση ώστε να μπει στη συλλογή συνταγών μου. Εννοώ, ήταν μπράουνις, σίγουρα, οπότε φυσικά ήταν νόστιμα και σοκολατένια και παρακμιακά, αλλά κανένα από αυτά δεν ένιωθε αρκετά ξεχωριστά για να τα φτιάξω δεύτερη φορά. Κάθε φορά που με πιάνει η φαγούρα να φτιάξω ένα τηγάνι με μπράουνις, έψαξα στα βιβλία μαγειρικής μου (ή στο google) και βρήκα μια νέα συνταγή για να δοκιμάσω.
Κάποια ήταν κέικ, άλλα ήταν άχρωμα, άλλα ήταν ανοιχτόχρωμα και γαλακτώδη, άλλα βαθιά και σκοτεινά. Μερικά ήταν παχιά και στεγνά, άλλα λεπτά και αχνά, άλλα είχαν ξηρούς καρπούς, άλλα είχαν γλάσο, άλλα είχαν σκασίματα ζαχαρούχα μπλουζάκια.
Για να είμαι απόλυτα ειλικρινής, δεν είμαι πολύ λάτρης των cakey brownies και σίγουρα δεν μου αρέσουν τα brownies με γλάσο. (Αν ήθελα κέικ σοκολάτας, αυτό θα έφτιαχνα.) Ξηρούς καρπούς που μπορώ να πάρω ή να φύγω, αλλά το μόνο πράγμα που ψάχνω πάντα σε ένα μπράουνι είναι ο φαιδρός παράγοντας.
Όταν αναζητάτε συνταγές για «fudgy brownies», οι περισσότερες από τις συνταγές που θα βρείτε απαιτούν λιωμένη σοκολάτα ψησίματος χωρίς ζάχαρη. Πάντα πίστευα ότι η λιωμένη σοκολάτα ήταν απαραίτητη για να φτιάξω ένα πραγματικά πλούσιο, φτηνό μπράουνι, αλλά συνήθως δεν το κρατάω στο σπίτι. Αν το έχω, μάλλον έχει μείνει από την τελευταία φορά που έφτιαξα μπράουνις, αλλά τα υπολείμματα δεν φαίνεται να είναι ποτέ στη σωστή ποσότητα για να τα ξαναφτιάξω.
Έχω δει επίσης αρκετές συνταγές εκεί έξω που κάνουν τα πάντα για να προσπαθήσουν να αναδημιουργήσουν την εμφάνιση, την υφή και τη γεύση των μπράουνι σε κουτί. Βαθιά σοκολατένια με άψογη (αλλά όχι πολύ γυαλιστερή) υφή και τραγανό ζαχαρούχο τοπ. Έχω δει συνταγές με συνδυασμούς λαδιού και βουτύρου, μαύρης ζάχαρης και λευκής, κακάο και λιωμένης σοκολάτας, όλα στο όνομα της αναδημιουργίας αυτής της νοσταλγικής εμβληματικής γεύσης μπράουνι σε κουτί.
Το μόνο πράγμα που πάντα έβρισκα περίεργο είναι ότι δεν υπάρχει λιωμένη σοκολάτα σε μπράουνις σε κουτί. Δεν υπάρχει κανένα μείγμα σε κουτί που να απαιτεί συνδυασμό βουτύρου και λαδιού. Γιατί λοιπόν πρέπει να είναι τόσο δύσκολο και περίπλοκο να αναδημιουργηθεί κάτι τόσο εύκολο και απλό; Γιατί;
Την περασμένη εβδομάδα έπεσα με γρίπη και έμεινα χωρίς δουλειά για λίγες μέρες. Είμαι πολύ κακός στο να είμαι άρρωστος και το θεωρώ σχεδόν αδύνατο να κοιμάμαι και να κοιμάμαι και να ξαπλώνω όλη μέρα, παρόλο που ξέρω πολύ καλά ότι πρέπει να ξεκουράζομαι και να αναρρώνω. Κατέληξα να ξοδεύω τον περισσότερο χρόνο μου ξαπλωμένος στον καναπέ βλέποντας παλιές ταινίες και τρώγοντας κοτόσουπα, αλλά μια μέρα ένιωσα έντονη λαχτάρα για μπράουνις, οπότε άρχισα να ψάχνω για μια συνταγή που δεν θα απαιτούσε πολύ προσπάθεια και θα μπορούσε να γίνει με υλικά που είχα ήδη στο σπίτι. Ενώ ήμουν αρκετά νευριασμένος ώστε να θέλω να σηκωθώ και να φτιάξω μπράουνις, σίγουρα δεν ήμουν αρκετά καλά για ένα ταξίδι στο μπακάλικο μόνο για μια σοκολάτα χωρίς ζάχαρη.
Πληκτρολογούσα «εύκολα μπράουνις κακάο» στο googler και όταν εμφανίστηκε μια συνταγή από το Bon Appetit, κατάλαβα ότι άξιζε τον κόπο. Οι μόνες πραγματικές αλλαγές που έκανα ήταν να χρησιμοποιήσω ολλανδικό κακάο (δεν είχα φυσικό κακάο) και να ψήσω τα μπράουνις στο ίδιο τηγάνι που χρησιμοποιούσα για να λιώσω το βούτυρο (επειδή ένιωθα πολύ τεμπέλης να πλύνω ένα τηγάνι και ένα ταψί).
Λοιπόν, μάντεψε. Αυτή η συνταγή έχει μπει σίγουρα στη συλλογή συνταγών μου. Αν πρέπει να είμαι ειλικρινής, το έχω ξανακάνει κι εγώ. Ίσως δύο φορές ακόμα…
Μπορεί.
Αυτά τα μπράουνι είναι βαθιά, σκούρα και παρακμιακά σοκολατένια χάρη στην ολλανδική διαδικασία κακάο, και όσο άψογα ήλπιζα ότι θα ήταν. Είναι τρελά νόστιμα, σούπερ βουτυρώδη και έχουν μια τέλεια νότα ευχάριστης αλμύρα. Είναι λίγο πυκνά και χυδαία, αλλά είμαι απόλυτα σε αυτό! Έχουν ακόμη και την εμβληματική ζαχαρόπαστα με κρούστα, καθώς και μια πραγματικά υπέροχη μασώμενη άκρη χάρη στο βαρύ χυτοσίδηρο που ψήνονται. Εφόσον ψήνονται σε στρογγυλό τηγάνι, μπορείτε να τα κόψετε σε φέτες, και με αυτόν τον τρόπο κάθε Η φέτα έχει ένα μικρό κέντρο και μαστιχωτή άκρη.
Το αγαπημένο μου μέρος αυτής της συνταγής όμως, ίσως πρέπει να είναι το πόσο τρελό είναι να τα φτιάξεις!
Εύκολα μπράουνις με φτηνό τηγάνι κακάο
1/2 φλιτζάνι (1 ξυλάκι) ανάλατο βούτυρο
1 1/4 φλιτζάνι ζάχαρη
3/4 φλιτζάνι σκόνη κακάο ολλανδικής επεξεργασίας χωρίς ζάχαρη
1/2 κουταλάκι του γλυκού χοντρό αλάτι kosher
1 κουταλάκι του γλυκού εκχύλισμα βανίλιας
2 μεγάλα αυγά
1/3 φλιτζάνι αλεύρι για όλες τις χρήσεις
2 κουταλιές της σούπας ζαχαροπλαστεία (άχνη) ζάχαρη, προαιρετικά
Προθερμάνετε το φούρνο στους 325°F.
Σε μέτρια φωτιά, λιώστε το βούτυρο σε ένα τηγάνι από χυτοσίδηρο 8 ή 9 ιντσών. Αφήνουμε να κρυώσει ελαφρώς.
Χτυπάμε τη ζάχαρη, το κακάο και το αλάτι σε ένα μέτριο μπολ να ενωθούν. Ρίξτε το βούτυρο σε σταθερή ροή σε στεγνά υλικά, αφήνοντας μια ελαφριά επικάλυψη βουτύρου στο τηγάνι. Χτυπάμε να ενωθούν και στη συνέχεια ρίχνουμε τη βανίλια και τα αυγά, ένα κάθε φορά. Με μια ξύλινη κουτάλα ή λαστιχένια σπάτουλα, προσθέτουμε το αλεύρι και ανακατεύουμε μέχρι να ομογενοποιηθούν (μην το ανακατεύουμε υπερβολικά). Ξύστε το κουρκούτι σε βουτυρωμένο τηγάνι και λειώστε το πάνω μέρος. (Αν δεν έχετε τηγάνι, μπορείτε να αντικαταστήσετε ένα τετράγωνο ταψί 8×8 στρωμένο και βουτυρωμένο με περγαμηνή)
Ψήστε μέχρι οι άκρες να φαίνονται σκληρές, το κέντρο να σηκωθεί αλλά να μην κουνιέται πολύ και να βγει μια οδοντογλυφίδα που έχει τοποθετηθεί στο κέντρο με λίγα μόνο υγρά ψίχουλα, για 30-35 λεπτά.
Μεταφέρετε το τηγάνι σε μια σχάρα για να κρυώσει εντελώς. Αν θέλουμε πασπαλίζουμε ελαφρά με ζάχαρη ζαχαροπλαστικής. Κόψτε σε 8 με 16 φέτες ανάλογα με το πόσο θέλετε. Είναι τόσο πλούσια που μάλλον θα έπρεπε να τα κόψετε σε 16 φέτες, αλλά είναι τόσο καλά που θα θέλετε να τα κόψετε σε 8.
